Merhaba canýmýn içi, merhaba,
yarýn evlilik yýl dönümümüz.
Tesadüfe bak ki yýllar sonra,
Sevgililer Günü dediler adýna.
Hatýrlýyorum da;
sanki tanýþalým diye durmuþtu yaðmurlar.
Medeniyetin nimetlerinde
yakýn olmuþtu uzaklar.
Gülümseyen güneþe nispetti gamzelerin,
O gün bu gündür
kalbimin en güzel yerindesin.
Biz olmayý baþarmak,
saygýyý þiar edinmekten geçer.
Yavrularýmýzla zenginleþti
sevgiye dair süslediðimiz hayaller.
Saman alevi kýskanýr senin öfkeni,
gözlerime bakýþýn aþkýn miladýna benzer.
Ben ne þiirler yazdým hüzün dolu,
oysa vuslatýn hazzýndaydým,
ah þu hicran korkusu yok mu!
Biraz da gönüllere seyyahým iþte ne yapayým!
Kaþlarýný çatmadýn, sen bana hep hayran,
gel de yanaklarýna buse kondurayým.
Mesain yetmezmiþ gibi,
her daim pervanesin þu üç böceðe,
nadire iklimlerin gülüsün bu hanede..
Dil ucuyla söyleyemem ben o týlsýmý,
seni seviyorum bir tanem, bütün samimiyetimle.
13.02.2012-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.