düþtüm üþüdüm zatüreye dokundu ömrüm güle deðdim, kanadým susuzdum yaz akþamý topraða kapandý gözlerim kaçtým, kaç kere , keçileri bak bu kaval, gerisi tabiat ana. koyunlarý gütmeli kandýrmayýn kangalý, kandým O kanmaz. aptal olmayýn hayat mezra yine yeþillenir üzülüp sararmayýn dökecek tek yaprak kalmadý. þiraze efsun, ruhla beden tatsýz bu nasýl bir denge ki aklým almadý.
^^yusuf@y^^ Sosyal Medyada Paylaşın:
yusufay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.