BİR KIYI KAHVESİ
Yüreðim daraldý bu gece
Çözüm deðil
bir kýyý kahvesinde oturmak
Çayýmý yudumlamak
Gemilerin geçiþini seyretmek
Seni düþünmek,
çözüm deðil.
Getirmiyor seni bana
Yarama tuz basmýyor
Yüreðimi soðutmuyor rüzgar
Kaðýt helvacý dikkatimi daðýtmýyor
Unutturmuyor seni bana
Garsonun sesleniþi...
Tazelim mi aðabey?
Tazele de gardaþ...
Sen hayatýmý da tazeleyebilir misin?
sus söyleme, biliyorum..
O tren geçti deðil mi?
Karþýmda karþý dedikleri bir kýta
Karþýda mý her þeye adýný karþý koymuþlar
Arasýna almýþ denizi ayýrmýþ kendisini..
Benim kýtamdan...
Saçmaladýðýmý zannetme
Sen geldin aklýma
Sen neleri aldýn da aramýza
ayýrdýn kendini,
Benden
Eylül den, minicik elleriyle...
Sessiz fýrtýnalar kopuyor içimde
Bir kulaçlýk kýtadasýn
Sesimi duyamazsýn ama feryadým yüreðinde
Yüzüm ýrak ama hayalim gözünde
Gülüþümü unuttun ama sesim kulaklarýnda
Tenim günah sana ama sýcaklýðý içinde
Sen de unutmadýn beni hissediyorum..
Sen de azaplardasýn
Ben bir kýyý kahvesindeyim...
Benim nerede olduðumu bilmiyorsun
Senin nerede olduðunu bilmediðim gibi...
Ben bir martýyla bakýþýyorum
Sen þimdi kiminlesin?
Sende sus
söyleme....
Memnunsun ki oradan,
Gelmiyorsun...
Neyse
Garson!
Bir çay? Demli olsun...
// Hayat Devam Ediyor //
Volkan KISACIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.