Kokuyu çekerim beynim için Ki yüreðimde bekler beni çýplak kaldýrýmlar Köprü kýyýsýna koþan Son þarkýlarý söyleyen rüzgâr Kalýn parmaklarýyla Kaburgalarýmý sayar.
Sizler portakal kokusunda Yudumlarken zemzem’i Ben taþrada Yýlan kadar soðuk bakýþlardan Uçurum çiçeklerinden Ürkek bir ceylan yavrusu gibi Kaçarým. Kömür karasý ellerimde taþýdýðým zehri Ýmamýn ve gülen köpeðin Sabrýmý yokladýðý sýralar Alnýma yazýlan çýðlýklarla birlikte Yüreðimde taþýdýðým derin torbanýn Sonsuz yolculuðuna sürüklerim.
Sen okuyucu Bir þairin þiirine Sunduðumda kendimi Mavi hüzünlerin i mgesini Ve torbamda taþýdýðým zehri Yetim büyümüþ umutlarým gibi Anlat þu þarlatanlara Haykýrarak acýmý Anlat abi.
Dindar mýsýn? Ezilen mi? Hangi tanrý sorar Yorgun ve katledilmiþ Kendi idam hükmünü hazýrlayan Sokak kýyýsýnda sefilce uyuyan Kent akþamýnda açlýkla boðuþan Zavallý yüreðe imaný?
Diyorum ki Korkunun egemenlik kurduðu sokakta Yalnýzlýðýn erdemini Bir yaprak kanadýna asarak Yürür müsün? Ki bilirim Erdemin düþecek aðaçtan Mevsim sonbahar Üþüyeceksin Korkacaksýn, Vurulmaktan Ve ölmekten.
Üzülürüm ki Giyecek gök Mavi elbisesini Ve göreceðiz seni Ýçinde taþýdýðýn Ýmanýn nefretini.
Kuþkusuz bizler Yaðmur suyuyla temizleniriz Saçlarýmýzdan damlayan su Ark olur akar bahçene Bahçende bir çiçek Sana bir gün Uyan ulan diyecek! O gün dindarlýk ceketini Bakalým kim giyecek..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.