SEN VE BEN
Sen, mavi denizlerin beyaz martýsý.
Sen, yüce daðlarda kaynayan pýnar,
Sen, kýzgýn çöllerde yeþeren çýnar,
Bense, karlý daðlarýn karakýþýyým.
Ümitsizlerin dilek taþýyým.
Sen, susuz topraðý ümitlendiren bulut,
Sen, karanlýk gecelerin Çobanyýldýzý,
Sen, iri gözlerinle bir deniz kýzý.
Bense, yolunu þaþýrmýþ balýk avcýsý,
Ayrýlýðý haber veren yürek sancýsý.
Sen, kýzýl saçlý bir peri,
Sen, kalplere dolan ilk hüzün,
Sen, son yeþilliðisin güzün.
Bense, hazanýn kuru dalýyým.
Gönülleri ayýran karaçalýyým.
Sen, rengarenk çiçek bahçesi,
Sen, gizli göllerde yüzen kuðu,
Sen, yaþlý gözlerde yükselen buðu.
Bense, harabelerde bir diken dalý,
Yürekleri parçalayan çoban kavalý.
Sen, baktýkça yakan güneþ ýþýðý,
Sen, insaný sarhoþ eden þarap,
Sen, yorgun gözleri aldatan serap.
Bense, mehtaplý geceleri örten dumaným.
Ýnledikçe aðlatan dertli kemaným.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.