KIRK BİRİNCİ DÜĞÜM,,,
Gün geldi mevsimler geçti,
Gölge veren aðaçlarýn dallarý kurudu,
Hiç bitmez tükenmez denilen,
O ölümsüz sevdalar bile,
Eridi yok oldu....
Ne oldu..!
Sabrýnmý taþtý ? canýndan say ey yar..!!
Dememiþmiydim sana;
Bir gün gelir yar bile el olur....
......
Sen unutkansýn biliyorum,
Ýþine geleni hatýrlarsýn..
Aklýn karýþmýþ,,
Dostlarýn düþmana dönüþmüþ,
Düþmanlarýn dostluða soyunmuþ..
Ýþte demiþtim sana,böyle bir garip dünya..
Ama;
Sen bildiðini okursun ya...!
......
Olmaz dediðin ne varsa hepsi olurda,
Bir þey olmaz sevgili..!
Ne desem ki,neydi desem ki.!
Bende unuttum þimdi,
Aklýma geldi,yazdým iþte.
Kader’miydi...!
Düþmem dersin düþersin,þaþmam dersin þaþarsýn,,
Lakin;yinede yaþarsýn..
Ama;
Sen bildiðini yaparsýn..!
......
En garibi de budur ya,
Öldüm bittim mahvoldum dersin,
Ne ölürsün,ne mahvolursun,nede acýlar tüketebilir seni,
Acý bir tebessüm olur gözlerinde,,
Hatýrlarsýn,,ama yaþarsýn...
Nasýl bir þeyse aklýna hayaline sýðmaz,
Ama;
Bir tek herþeyden sen anlarsýn..
......
Bir çið damlasý düþer sabah sabah bir gül yapraðýnýn üstüne,
O bilir güneþ doðup ýsýtýnca,,
Buhar olup gideceðinide,
Sen yine anlamazsýn,gül’e sahip oldu sanýrsýn...
Ýþte demiþtim ya;
Hayat bu,acýsýyla,tatlýsýyla,eðrisiyle doðrusuyla,
Ve;olduðu kadarýyla,yetinmek ve yetindiðiyle þükretmek lazým..
Ve sarýlmak sýký sýký sevdiðine ey yar..!!
Ama;
Bir sen sarýlmazsýn...!
........
Çünkü baðlandýðýmýz þey bir pamuk ipliði,
Unutkanlýðýn mý tuttu yine,,
Ya,,bir gün hepten koparsa..!
Düðümü kim atacak sonra,,
Zaten düðüm atýlmaktan kýrk parça,
Anladýn mý sevgili yar..!
Baksan göreceksin kýrk düðüm var..
Kýrk birinci düðümü atmak için,
Kýrk birinci kere koparmanýn ne anlamý var...!
Ama;
SEN;
Koparýrsýnda,kaçýncý düðüm olduðunu saymazsýn...
12 Þubat 2012
02.10
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.