Uyudum Bir Güzel

pencere karanlýk, yýldýz yok
var belki de buðulanmýþ gecenin kiri
silmen gerek
alnýný dayamadan önce
þu kediye mamasýný ver sussun
sonra aklýn

iþte göründüðü gibi her þey
masa koltuk pencere duvar bir de durgun bir yüz
uçurumu el eden bir düþ
pencere ötesinde boðuk ve tutuk bir dünya
çerçevelenmiþ insanlýk ezildikçe soysuzlaþan
kalbin aryasý kesildikçe arsýzlaþan
ne inkar ne küfür ne isyan
ne kusursuz utanç
þehri kýrbaçlayasýn var
duyarsýz belleklerin kýmýldanýþý sýkýþýp kalsýn yaþama
uzak kýrlarý odaya getirip
küçük bir böcek olup gidesin var

sigara paketini arýyor ellerin
için
zift
arzusuyla patlayacak

týpýr týpýr týpýrdýyor saat
geçemiyor on ikiden ötesine
bir-gerisi keþke

müezzin o sabah sâlayý çakýl çakýl okudu
kocaman bir hiç gelmiþ karþýna dururken öyle
yokluða ve hiçliðe tapýnan
kalp olmadan aþk lazým
dedi fenalýk
gerçi bir seçenek daha var
gece biterken
battaniye örtelim üzerine
þair güzel uçar...

Sosyal Medyada Paylaşın: