kayıttan düşen memleket çocukları kim diye toprağa gömüldüler
Mehtap Yıldız
kayıttan düşen memleket çocukları kim diye toprağa gömüldüler
Babam ustura býçaðýný gösterdi öfke ile anneme
Ben annemin karnýnda rüya görürken henüz
Ýþte hayat dedikleri bu düþ
Ýnsana vurmaya o zaman baþlarmýþ
Gece uyanmamýþ
Vakitse çok erken daha
Korkardým çok sessiz yürüyen gürültülerden
Diþlerimin kökü sökülecek sanýrdým
Aðzýma süt daðýlýyorken burada
Annemin gözleri babama her b/aktýðýnda
Bir kurban daha verilecek sanýrdým sabaha
Oysa beni okþarmýþ elleri korkuyla
Göbek baðý boðazýmda sancýlanýrken dünyaya
Bense tekme vururdum annemin karnýna
Ödenmeyecek bir hakla
Yürek b/aþýnda dikilen aþkýn kýrýntýlarýydýk hepimiz
Büyürken yaþýmýz ergenlik kaldýrýmlarda
Renksiz bir tablo asýlýrdý þehrin yüzüne
Fersiz sigara dumanlarý düþerdi gözlerimize
Baþýmýz her daim önümüzdeydi
Yaþ daha on beþ veya on altýya hiç kala
Haram bilirdik erkeðin nefesini
Þeytan tüyü derlerdi bize
Sevmekten korkardýk birbirimizi
Annem göðüslerini hep sakladý benden
Yaþým aklýmý aþtýðý günlerdi
Ýçimde ne küfürler büyürdü bilseniz
Ki hep susardým
Ninem nasihat masallarý fýsýldayýnca kulaðýma
Ona tonlarca öfke kusardým
Minareden ezan sesi gelirdi birden
Ölüler kalkýyor sanýrdým yataklarýndan
Haz rol vaziyette fýrlardým hemen yerimden
Korkardým Allahýn beni taþ yapmasýndan
Bana sevmeyi böyle öðretti büyükler
Sonra Allah seni yakacak dediler
Ve kan akýtmadan ciðerlerime
Ýçimde böyle bir cinayet iþlediler
Dedemin kollarý yine yarým çýplaktý
Bir gece ellerini suya salarken ihtiyar seneler
Uyurdu velur yataðýnda salyalý her beþer
Rüyalarýn baþýnda beklerdi kara suratlý kediler
Kapý gýcýrtýmýz duyulurdu yan komþunun evinden
Bizim ihtiyar yola çýkarken çok erken
Sonra “has bin Allah” derdi adam belli
Birde öfkeyle dönüp yataðýnda þiddetle
Dedeme güzelce bir söverdi
Gömülüp gafletin sessiz çýðlýklarýna
Munafýk düþler görmeye devam ederdi
Kimi ýþýklar hep sönüktü
Kimileri birden yanardý
Avluda bekleyen aðýzlar vardý
Allaha hiç b/ulaþmamýþ
Ahýrda horozlarýn sesi çýnlardý
Delip karanlýðý sema ya karýþmýþ
Baþýmýzý secdeye koyardýk toprak tavanlý odanýn sol köþesinde
En çokta karýncalar korkardý güneþ karanlýðý yiyince
Uzaktan
Çok yaban bir koku gelirdi bizim olmayan o köyde
Tandýrýn þurtun da bir kadýn aðlardý
Yanardý gözleri güneþe dokunmadan içinde
Çýplak parmaklý çocuðuna bir ekmek yetiþsin diye
Çaresiz sevgi kusardý ateþe
Bu yoksulluk son bulsun ümidiyle
Sonra sakalýný tarayarak eve gelirdi atam
Canýný sokaktan zor kapmýþ belli
Gözlerinde uðuldar fersiz bir galibiyet var
Rütbeli iki çakal birbirini öldürmüþ
Bize öyle der çökerdi
Sevinip alkýþ tutmuþ buna bazý m/illet
Þaþardýk demokrasi dedikleri cebbara
Bu nasýl haylaz bir medeniyet
Özgürlük dedikleri yer kapýsýz bir maðara
Daðda türküler söylermiþ yoksul bir çoban
Sürünün kulaðý öylesi saðýrmýþ
Kurtlar kuzularý kaparken yaylada
Aða beyi konakta s(d)erince yatarmýþ
Dediler ki maðarada bir hayat boðulmuþ
Irkýnýn rengi âdem miþ
Zerdüþt bir ceylan uyanýp topraða kapanmýþ
Tövbesini cinlerin eteðine dökermiþ
Dýþý d/in
Ýçi ölüm kokan kadýnlar aðlarmýþ yaðmurlar kutsanýrken yezidin dudaðýnda
Dediler karýncalar kürtaj olmuþlar
Yesrib yolu kana bulanmýþ
Dediler ki dünyayý bir insan ateþe verecekmiþ
Dediler adalet ölmüþ dediler
Dedim yaþamak tam bir zulümmüþ
Afrikalý bir aslan geçerdi nehrin aðzýnda karný öylesi aç
Açlýkla doyan çocuklar koþardý kurbanlýk aðaç gölgelerinde
Oyuna delice muhtaç
Kana umut
Savaþa hayat derdi akýlsýz kukumav kuþlarý
Son çocuðu yýrtmak için bu coðrafyada
Asýrlarca kafasýz düþünürlerdi
Sapan taþýyla vurulan bir serçe düþerdi yüreðimin tam ortasýna
Aðlardým korkarak ona
Dökülürdü dilim zeytin bahçesinin katran yüzüne
Sürü sürü mahlûkat toplanýrdý baþýma birden
Nuh yarýn gemi yapacak derlerdi
Peygamber çocuðu olmak istemezdim o an
Tufan beni kapsýn dilerdim
Gözlerim ölümü görmesin isterdim
Kurtlar gökten þehla bakardý yüzüme
Ben korkardým
Gözleri çakmak çakmak yanardý birde
Cesetler dizilmiþ önüme tek tek kara kefenli
Birazdan þeyhler gelecekmiþ beyaz takkeli
Yeryüzünde uçacak insanlar var derlerdi
Kalu beladan baþlasam saymaya
Bu sahtekarlýk yutardý dünyayý
Yinede gitmezdi
Ne kadar çok yutsada genç fidanlarý
Uslanmaz asla bu vahþi toprak
Þeytan þahit olduðu gün inkara
Doyacak o gün mezarlar mutlak
Ýncil Tevrat Zebur da
Kuran söyler hatýrla
Aklý kafan(d)a yük tutma
Yüzümün boþluðuna düþtü iþte
Kavruk bir ceset daha
Babam diyor ki anneme
Sus
Sakýn aðlama
"Bir kývýlcým yeter bizi yakmaya"
Annem beni hep severdi
Bende annemi çok severdim
Nefreti öðretene kadar bir diðerleri
Bu öteki kiþiler
Adýmý vatan(ým)dan sildiler...?
2003DoðuBölgesindeBirÞubatGecesiAyazaGömülenCanKýrýklarým.MHD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.