Bu savaþta hükmen yenik yüreðimdeki ordum,
Bilmem ki ben sana ne diye güveniyordum.
Deniyordun ara sýra gereksizce sabrýmý,
Gidiþim körükleyecek yüreðindeki yangýný.
Diyorsun ki gýyabýmda o ne zaman savaþtý?
Benim yaþadýðým gülüm tamamen iç savaþ’tý.
Gönlüm çok yoruldu nedensizce duruldu,
Yüreðim tam sýrtýndan 12’den vuruldu.
Aklýmdaki Legolarýný birer birer sökerim,
Uðruna artýk ne kan ne gözyaþý dökerim
Yüzüme baktýkça gözlerin hep dolacak,
Yüreðimde açan güller bir gecede solacak...