SON DEM

Deðiþir düzen, ömre son iklim gelir de


Güneþ erken uyanýr, dipsiz kuyulara akar geceler.


Bir buðulu hatýra olur:


Renksiz albümlerde çocuk gülüþmeler…


Ve yüzlerde dilsiz, söz yarasý çizgiler.






Anne, baba, teyze, hala; yakýn ama uzak sesler


Bir de yoksa can dostu, terk eder bildik yüzler


Hasret köz fýrtýnasý


/Yalnýzlýk gönül yarasý


Kalmýþsa bir iki bilen


/Evlat, torun tasasý


Ümit kýrýntýsý son hediyen.




HRNOZMN

Sosyal Medyada Paylaşın:

hrnozmn Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

BEGONVİLLER KISKANIR ARKASI YARIN KURAN KIRKİKİNDİ YAĞMURU EVSİZ BİR ADAMA MANZUM Ş A İ R İ N Y A L N I Z L I Ğ I KÜLAHDA DONDURMA ŞEYTAN ELEĞİ DUVARA ASTI İNCE SAZ ANADOLU