Biz ikimiz Bir elmanýn Ýki yarýsý gibiydik Ýki bedende Bir ruh gibiydik Hangi kýrýlasý kollar Aldý seni benden Ne olduda Biz böyle olduk Peki soruyormusun Hiç kendine Ben olmasam Ufuk ne yapar diye Sana ne yaptýðýmý Söyleyimmi aþkým Her yeni günde Hayalini çiziyorum Gözyaþlarýma Her þarkýmda Sen varsýn Dört bir yanýmda Senden kalan izler Eðerki bunun adý Yaþamaksa Yokluðunda Yaþýyorum Öylesine. Eðer ki Varlýðým Sana Olan Sevdamý Anlatmadýysa Kim Bilir Belki Bir gün Yokluðum Gerçekleri Anlatýr Sana. Sen gidince Ben ardýndan Aðlayacaðým Peki kimler Silecek Gözyaþlarýmý Peki Kimler Sevecek beni Senin beni Sevdiðin kadar Sana soruyorum söyle Bu kaçýþlar Niye Bu yasaklar Niye Yetmedimi Bunca çile Yetmedimi Hadi susma Konuþ Benimle Ben gitme Kal benimle Dedikçe Her defasýnda Gittin Bende Anlamadýn Sana olan Sevdamý Belkide Anlamak Ýstemedin Ben sana Yaklaþtýkça Her defasýnda Sen benden Kaçtýn Sana diyecek Hiç bir Sözüm yok Susuyorum Artýk sadece Kimbilir Bu Dünayada Kavuþamasada Kalplerimiz Belki bir gün Mutlaka Mahþerde Kavuþur Ellerimiz
Ufuk Güney
Sosyal Medyada Paylaşın:
ufukguney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.