KUR’ AN VE BAYRAK
Göðsünde sakladýðý KUR’ AN’ I , elinde bayraðý
Siper etmiþ göðsünü, vermem bu topraðý diyor
Tepelerin üstüne yaðan düþman mermisi
Seddülbahir, ÇANAKKALE düþmanýn yok olduðu yer orasý…
***
Son sözü : ALLAH ve VATAN oldu
Ýmanýn karþýsýnda kâfirin kaný dondu
ANADOLU’ nun Mehmet’i, Ahmet’ i, Ali’ si, Veli’ si,
Asýrlar boyu, onlarýndýr burasý,burasýdýr onlarýn yuvasý…
***
Damarýmýzdaki kan AHMED YESEVÎ ocaðýndakilerin kanýdýr
Bizler onlarýn torunlarýyýz, onlar da bizim þanýmýz
Ne zaman gelirsen gel, bu VATAN ‘ ý, bu YURD’ u kâfirlere vermeyiz
Sizin gibilerin önünde bizler diz çökmeyiz…
***
Göðsündeki KUR’ AN’ ý, elindeki bayraðýný sen asla atamazsýn
Þahlanmýþ geliyor MEHMEDÝM, önünde duramazsýn
Akan bir ýrmak, esen rüzgâr oluruz
Ýþte budur bizim tarihteki soyumuz…
***
Kabirdeki atamý ben asla incitmedim
Soysuzun, imansýzýn arkasýndan gitmedim
VATANIM, BAYRAÐIM, imaným, dinim ben onlar için yaþarým
ALLAHU EKBER ve ezan sesiyle kor olur düþmanýmý yakarým…
***
Daha çok gençti, henüz yirmiydi yaþý,
Mezar taþýna yazdýlar: Þehit Abdurrahman Onbaþý,
Ne þehitler yatýyor bu vatan topraðýnda,
Hiçbir zaman susmaz ezan sesi, ALLAHU EKBER daðlarýnda…
Mustafa UZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.