gül 2
Ben her baktýðýnda kýrýlgan aynalarda sensizliðini gören
Ben kendini bir vuruþta yerden yere seren
Biliyorsun Gülneva
Utancýndan yedi kat topraðýn altýna giren benim
Durma yalnýzlýðýmý ulu orta yüzüme vur Gülneva
Ben hiç yola çýkamadan yolun sonuna eren
Ben kendi ruhunu bile sürgünden sürgüne süren
Biliyorsun Gülneva
Gördüðü her rüyada sessizce can veren benim
Beni vur beni öylece seyre dur Gülneva
Ben arayan, her köþe baþýnda kendini dertlerine soran
Ben bütün benliðini tarifsiz piþmanlýklarla saran
Biliyorsun Gülneva
Asýrlardýr onmayan yaran benim
Ya sar yaraný yada bana daraðaçlarý kur Gülneva
Ben baþýný her gördüðü tarihsiz taþa vuran
Ben gözlerine hep yaðmalanmýþ þehirler kuran
Biliyorsun Gülneva
Çýðlýk çýðlýða kalbini yaran benim
Hadi can kuþumu kendi ellerinle maveraya uçur Gülneva
Ben asýrlardýr gözlerinden sonsuzluða yaylar geren
Ben hiç kurulmamýþ gülistandan güller deren
Biliyorsun Gülneva
Dalga dalga göklerinde haren benim
Uðruna verilen can,dökülen kan benim, sense nur Gülneva
Muhammed Mehmet GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.