ADAM & KADIN
Adam:
Sol yanýnda ki beyaz güvercini sessizce uçmuþtu,
Cümlenin bittiði yer, söylenecek söz yoktu.
Adam sessizdi, bir o kadar da dalgýn.
Geniþ bir alanda bir, bir sýralanmýþ küçük odalar,
Ve her birinin üstünde sýralý numaralar,
Arkasýndan yüzünü görmediði bir sesle irkildi.
“arkadaþlar ýþýklarý yakalým “
Adam gelen sesten tarafa baktý,
Bakýþlarýný zarif kadýnýn bakýþlarýna býraktý…
KADIN:
Kadýn yalnýzdý, yüreði boþtu,
Düþleri içmediði sigaranýn dumanýnda boðulmuþtu…
O gün her hangi bir gündü.
Ýþ her zaman ki iþti…
Tek fark Yakýþýklý adam,
Sevgimiydi yürekten damlayan…
Ýçini bir heyecan sardý,
Ve bakýþlarýna kilitlendi kaldý.
Adamýn bakýþlarýnda kayboldu,
Yüreðine kocaman bir umman doldu…
BÝR HAFTA SONRA
Sabah ezanla birlikte kadýn bir düþ gördü.
Düþünde /adam/ gözlerinin içine bakýyordu.
Bütün bedeni titredi,
Bir anlam veremedi.
Günün öðlene yakýn vakti,
Odanýn kapýsý nazikçe çaldý,
Ve adam kapýdan girdiðinde,
Takýldý bakýþlar kadýnýn gözlerine.
Bakýþlar yine kilitlendi,
Ýki ummanýn kaynaþmasý gibiydi.
O günden sonra adam kadýnýn düþlerinden çýkmadý.
Kadýn kaç gece uyumadý,
Ve daha fazla dayanamadý.
Adama kýsa mesajlar yazdý,
Sabah günaydýn, akþam iyi geceler,
Daha nice güzel sözler…
“bakýþlarýnda kayboldum, yüreðimde umutsun,
Gözlerinden etkilendim. Ve gurur etmedim,
Sende bil istedim. Acaba hatamý ettim.”
Demiþse de duygularýný anlatamadý.
Kadýn çaresiz sustu,
Çünkü adamýn yüreði /BUZDU/…
((Kadýn adamýn kim olduðunu hiç bilmiyordu ve adamýn ne düþündüðünü de hiçbir zaman öðrenemedi. Adý ve soyadý olan ve iki kere gördüðü bir adam… Düþlerini kilitlemiþ, hayatýný alt üst etmiþti. Aþk bu olsa gerekti. Adamýn suskunluðu kadýný da susturdu. Ve kadýn bütün düþlerine kilit vurdu))
DUDU BAYRAM/ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.