Yunusun denizlerde kaybolduðu gibi, Bende dünyada kay boluyorum. Haykýrýyorum,sesleniyorum,aðlýyorum. Kimse bu çabalarýma kulak vermiyor. Ama elimde bir ayna var, Ve sadece aðlýyorum sesizce, Kendimle yüzleþiyorum Ama çaresi yok. Kýrýlmýþým,kýrmýþým,dökmüþüm. Ýmkaným olsada geri getirsem diyorum. Ama olmaz olamaz da böyle bir þey, Ve aynaya bakmaya devam ediyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet efe yavaşca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.