YAŞANAN YOKLUĞUNDA...

YAÞANAN YOKLUÐUNDA


Yaþanan yokluðunda sevdim seni,
mesala,bir zamanlar düþmaným olan sigaranýn,þimdi kokusunda arýyorum seni,
mesala açan çiçeklerin kokusunda,
uçan martýlarýn kanat çýrpýnýþlarýnda,
þiirlerde þarkýlarda,
yani seni anlatan herþeyde iþte, yaþanan yokluðunda,
kimi zaman roman kitaplarýnda aradým ismini,
seni anlatan herþeyde görüyordu gözlerim,
oysa yokluðunda yaþýyordum her an seni,
mesala annem gibiydin,
saçlarýmý okþar,beni sevdiðini söylemendi bana olan hikayen,
ben seni sende yaþýyordum oysa,
hayalinse yaþanan yokluðunda yaþattý beni,
yaþanan yokluðunda saçlarým akardý,ellerim nasýr’laþtý,
bir kereceik olsun o güzel yüzünü görmeye hasret kaldý gözlerim,
artýk tat vermiyor hiçbir þey;
mesal,seviþmek gelmiyordu içimden,
uyuyamýyorum konuþamýyorum,yediðim lokmalar düðümlendi boðazýmda,
kýsacasý çýk gel bitsin artýk her þey YAÞANAN YOKLUÐUNDA...#ÞAÝRbaz
Sosyal Medyada Paylaşın: