Yýllarýn ezdiði bir yürekti sende ki Kimse bilmezken ismini cismini Yaktýn beni...
Mutlu bir yüz görmeyeli aynalar Sana küsmüþ öyle duydum Belki de senin esirin olmuþtum Doymuþtum Sen bende son olmuþtun...
Yüksek tonda aþklardan korkar oldum Ki sana dokunmaya bile cesaret edemiyorum Sayýklýyorum geceler sabah olmazken Ben titreyen sesinde sana susuyorum Yutkunuyorum , takýlýyorsun boðazýma Gitmeler sana yakýþmaz diyorum Derin bir nefes alýp susuyorsun Olsun , varlýðýnla huzur doluyorum
Ellerim tutmaz oluyor zamanla Gözlerim susuyor sen konuþuyorsun Anlamýný yitirmeyen bir tonda Konuþuyorsun... Gönlümün Sultaný oluyorsun...
Ürkek bir serçenin kalp atýþlarý gibi Ellerime býrakýp kaçýyorsun Olsun... Varlýðýnla Huzur buluyorum
Senden uzakta seni soluyorum...
Yunus Özkan Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.