SOKUL BANA İSTANBUL
Bu gece seninle son gecem Ýstanbul
Al beni koynuna deniz kokunu çekeyim içime
Sar sýcacýk kollarýnla bedenimi býrakma beni
Üþürüm yoksa
Bu gece son gecem Ýstanbul seviþ benimle
Ýzin verme gitmelere býrakma hep kalayým koynunda
Ah Ýstanbul izin verme gitmelerime
Býrakta boðulayým deniz gözlerinde
Býrakta baþým aðrýsýn lodoslarýnla
Razýyým seninle herþeye yeter ki
Ýzin verme gitmelerime seviþ benimle
Martýlarýn çýðlýklarý saðýr etsede senden gelen baþýmla
Sen beni baþtan çýkardýn
Sevmelerimi býraktým boðazýn sularýna
Aþký öldürdüm gömdüm selvi dibine
Sana geldim bu gece al beni koynuna
Ýstanbul seviþ benimle
Buram buram deniz ve toprak kokuyor tenin
Sokul bana Ýstanbul kokun bulaþsýn tenime
Gitsemde ayrý olsamda konun kalsýn bana
Martýlarýn çýðlýklarý týrmalasýn kulaklarýmý
Dalgalansýn kalbim boðazýn sularý gibi
Gönlümü hoþ et Ýstanbul bu gece seviþ beninmle
Bu gece Ýstanbul býrakma beni izin verme gitmelere
Bu gece son gecem Ýstanbul sokul bana
Yedi tepe inlesin isterse utanmalarý karabataklara verdim
Islak tuzlu dudaklarýnla öp beni
Bu gece son gecemiz al beni koynuna
Ýstanbul seviþ benimle
Sosyal Medyada Paylaşın:
ERAY ÖZGÖR SARIKAYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.