İSTANBUL BENİ BOZDU

Ýstanbul beni bozdu Abiciðim
Ah Ýstanbul aþkým nüksetti senin elinde
Dertlerim depreþti
Umutlarým boðuldu boðazýn sularýnda
Hayellerimi Hazerfan gbi uçurdum Galata kulesinden
Ýstanbul beni bozdu be abiciðim

Aþký unutmak isterken kadehlerin dibinde
Emin Önünde balýk ekmek gibi sattým hayellerimi
Boðaz köprusünden intehar etti aþkým
Takýldý bir balýkçýnýn aðlarýna
Aþký Galatada köprüsün de taktým oltanýn ucuna
Alýk bilmedi deðerini belki balýk bilir diye
Ýstanbul beni bozdu be abiciðim

Seni çilingir soframýn þarkýlarý þiirleri yaptým
Seninle güzelleþti dünyam kafam
Gözlerin takýldý gözlerimdeki buluta
Sen yaðdýn yanaklarýma inci tanem
Su yerine gözyaþlarým aktý kadehime
Ben seni içtim bir dikiþde anasondun içkimde
Ýstanbul beni bozdu be abiciðim

Gözlerimin önüne Kýz kulesini getirdim
Kendimi hapsettim aþkýndan Yedi Kule zindanlarýna
Hisarýn burçlarýnda sallandýrdým kalbimi
Acýlarýmý gömdüm Beykoz korusunda aðacýn dibine
Eyüp Sultan’da dua ettim aþkým için açtým ellerimi
Fallar kapattým kavuþmalar olucakmý diye
Kavhe içitim senin niyetine Piyer Lotide
Halic’in sularýnda aheste çekerken kürekleri sandalcý
Ben sana aþk þarkýlarý söyledim içimden
Sen ne dersen de Ýstanbul beni bozdu be

ERAY ÖZGÖR SARIKAYA
7.2.2012







Sosyal Medyada Paylaşın: