sen ki eyvan aðýtlarda sürekli ve ahþap bir gülümseme gibi durdun gözlerin bozkýrdan devþirme yollarýn bozgundan derlenmiþ karanlýk yolcusu turnalarýn ve kurdun ey hüzünlere reâyâ olan derviþ
tarlalarla uzar gider al kýsrak gökçe çiçek tozar durur sýlalarla oysa ölüm, bir uçtan bir uca bir uzun kervansaraydýr ki savrulur günü saati gelince yýkýlýr yýrtýla yýrtýla
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hilmi Yavuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.