ben oluþ’um sen deðiþim hangi kitaptan geldiðin bilinmez; ama sen yine de gel, yine gel de bir gülü saðalt o rose thou art sick ve anlaþýlmak her zaman gizlidir hep ayrý nedende
ah, aþktýr o, bazen ir tende ölür bazen de bedende. görüþ’üm bir yaprak, biliþ’im bir dal ve gonca gül olur kimliðim göðüyse benim belleðim belledin... uçan güneþler orda ve orda, þems-i perende
birliðim dokunulmaz dirliðim neyse o, hem gidende var biraz ve hem de dönende!.. Aþk’la biz, ikimiz, var’la yok gibiyiz ah giderek ne kadar az kendimiziniz çünkü sende bir yaz olarak devam ederiz sense bir yaz olarak bedende...
söylen’din söylenmesen de...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hilmi Yavuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.