loþ sandýk odalarý neden çekerdi beni? çok müphem bir loþ sandýk odalarý neden çekerdi beni? çok müphem bir sadakor: kendi kendine saklý bir aysar ürpertisi... geleni ve gideni olmayan bir oda bu! belki biraz yasaklý; kimbilir hangi eþya, sandýkta, ölüm kakma; aynalar açýlýrken, lavantalar ve ürkü! Dýþardan seslenilir: ‘sakýn açýk býrakma!..’ Kapatýrdým; âh, o mahcup gelinliði ve kürkü... Bohçalar hep üstüste, simle beyaz, tel duvak; Beklerdim, parmaklarým deðsin... ona dokunmak Aþklara dokunmaktý... ten ve jorjet bir temas; Bulanýyor ve atlas... âh, serseri sýðýnak!..
Onlar yaz gibidirler; yaz’dýr, ser serin yatak; Loþ sandýk odalarý ýslak, derin ve batak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hilmi Yavuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.