KRONOS

ah, aðaçlarýn daðýldýðý yer!

bir kadýn durur, -ve
kendi hüznünü bekler
aþklar toplanýr, günler derlenir,
beklenen sözler
söylenir, biter...
aðaçlar, unutmaktýr; bellekse,
yapraklardýr, -ki aðýr aðýr
ve birer birer
bir Zaman gibi...

sevmek, anlaþýlýr; anlamak,
her zaman bir mevsimdir
bir gül, donanmýþ ve kanser
duruyor yok-olan baðçemde...
günlerin ne kadar ezilmiþ!
belki bir yaz, tenha yol, bir sesleniþ...
ve hangi sessizliðe çýkar bilinmez
bir kuþ, nedensiz bir duygudur:
‘sanki þeniz
bu düðünde...’
bir Zaman gibi...

ah, iþte soluyor, herþey,
anýlar, gölgelerdir,
bir kumaþ... nedense hep
bulutlara baðlaþýk,
seninle arkadaþ,
vuruyor... yavaþ
yavaþ ezilen suya
varolmak bu güya, oysa yalnýzlýk
bir Zaman gibi...

ah, aðaçlarýn daðýldýðý yer!
Sosyal Medyada Paylaşın: