Dostname
Yalnýzlýk sofrasýnda mezeler oldu aþým,
Dostlar yedi gittiler, yalnýzlýkla ayyaþým,
Ne bir arkadaþým var ne dostum ne sýrdaþým
Tatlý günden geriye yalnýz dostname kaldý...
Herkes benim dostumdu, kardeþimdi bacýmdý,
Acýlarý içimde kaynýyordu acýmdý,
Hekimde aktarlarda bulunmaz ilacýmdý,
Tatlý günden geriye yalnýz halname kaldý...
Dostlar kutup yýldýzý her gece çýkmalýydý,
Halimden anlayýp da kalbime akmalýydý,
Menfaat yýlanýný gönülden atmalýydý,
Tatlý günden geriye yalnýz günname kaldý...
Dostumdur dediklerim sandýkta ziynetimdi,
Kazandýðým her kuruþ helaldi servetimdi,
Bazen yediðim kazýk en büyük ibretimdi,
Tatlý günden geriye yalnýz dertname kaldý…
Þiirimin yapýsal olarak düzenlenmesinde yardýmcý olan emeðini esirgemeyen Afet hocama çok teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinan ispenoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.