üþüyorum gecenin ýssýz ayazýnda gülümsemem çalýndý sen gittiðinde gözlerimde hep bir buðu doðmuyor güneþ artýk benim ruhuma kimsesizlik kanatýyor ayazlarda ellerim buz kesiyor sensizlikte
oysa sen varken bende gülebiliyordum varlýðýn ile þimdi korkulan oldum gözler nefretla bakýyor yüzüme ve tanýmadan hikayemi bilmeden kýnýyorlar iðreniyorlar sokaklarý ben mi seçtim sen yaþasaydýn anam babam getirmeseydi analýðýmý atmasaydý beni yuvamdan evim der miydim kimsesiz sokaklara yataðým olur muydu karlarla kaplý kaldýrýmlar gözümden akan yaþlar donarmýydý yanaklarýmda
ah anam ah
evin direði senmiþsin biraz daha yaþasaydýn kanser seni almasaydý elimden yine yatabilseydim dizine sende türküler söyleyip okþasan saçlarýmý bu yaþýmda yaþlanan ruhum tinerden biten bedenim
sonra
sana kavuþsam kapatsam gözlerimi ebediyen beni alýrmýsýn cennetine anam birde meleklere söylesen insanlar benden korkmasa artýk ben sadece sýcacýk bir bakýþa hasretim anam güzel anam caným anam
çok özledim seni mezarýn uzak uzak gelemiyorum daha fazla caným yanmasýn üþümesin bedenim yaralý ruhum al benide cennetine ve sar sýcacýk sevginle ebediyen ...
Bir çok çoçuk böyle sahipsiz, Attýmý politika, kül býrakmýyor Dýþarda yoksul kimsesiz dipsiz, Gördüm ki diktatörleri aratmýyor, Bunlarý derhal sahip çýkýp kurtarmalý, Sýcak el devlet olup sýkýca sarmalý... Hakankurtaran
HAYATIN GERÇEKLERÝNÝ ANLATAN BU ÞÝÝRÝME YÜREÐÝ VE NEFESÝYLE BANA DESTEK OLAN SEVGÝLÝ KARDEÞÝM Mavisecki (Deniz Pýnar) SONSUZ TEÞEKKÜRLERÝMLE ....
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.