KAŞAĞI
Az önce yaðmuru sen sanýp bi miktar yaþadým
Bi miktar yaþadým seni,hasretin baþ aþaðý
Elimde kaþaðý kaðýtlar asil bir at gibi
Kaþýyorum her zerresini seni götüren yasaðýn
Sen kilitli kasamýn anahtarýný yuttular
Sýcaklýðýn azaptýr buzla kaplý kuzey kutbuna
Gidiþin gözümde o kadar güzel bi renk ki
Bir gün benim olursan þayet geri dönüþünü kutlamam
Hiç görmediðin meyhanemin gýcýrdayan parkesi
Zayýflýðýndan ötürü aþk üstünde dar kesim
Binlerce yýllýk geçmiþin benzetmesi
Arsýzlýðýn koca cumhuriyetin çöküþü,emeklerime darbesin
Saðlýðým yerinde ancak sað deðilim sevgilim
Nasýl ay güzellik bazýnda olamýyorsa sen gibi
En çok sen kadar mutluyum,ne fazla ne eksik
Seni hala dünyanýn yarýsýndan çok seviyorum demek ki
Kar þimdi baþladý,titriyor sokak lambasý
Bu gece yüzü suyu hürmetine tek bi yýldýz kaymasýn
Lütfen,bana yanýnda bir yer lûtfet
Zamanýn en has oðlu burda çiftiz peki ya orada ay nasýl ?
Ýnsan özemeden edemez,duymasan da ’ne’ deme
Çocuklar gibi sevinirim duymuþ gibi yapsan bile
Sýkýntý denizinin ciðerli balýklarýyýz
Oksijenini yardan deðil yarý yaradandan dile
Sevmek bir lüks deðildir ki haz duyalým
Bak biz burada biz olmuþtuk izin ver az duralým
Arzularým küllerinden tutuþacak biz yanacaðýz
Bizi söndürmeye yetecek mi yer altýnýn saf sularý ?
Ölü gibiyken yürüyebilmek her haliyle gariptir
Cam þiþeler yokluðunun sahilinde birikti
Biriktim,boþalacak kap kacak yok etrafta
Benim için aya ayak basmak gibiydin,iliktin bir ilktin
Onunla ben gibisin olma,zarar verir
Pek saðlýklý düþünemiyorum delirmiþ karakterim
Sensizlik dokularýmdan canýma inmiþ,
Beni hayattan soðutabilecek güçte dur bilmez bi bakteri
Ýstanbul yolundayým,yolunda solunda
Hýz kesmeden gidiyorum fakat küçük bir sorun var
En harika satýrlarýn özendiði kadýn;
Seni aralýksýz sevmek inan ki benim deðil aklýmýn zoruyla
Hala haber bekliyorum,telefonun baþýnda
Bir ömür kiracým ol dudaklarýmdan taþýnma
Kumlu fýrtýnalarýn ortasýnda da kalsak,
Sýcaktan eriyecekte olsak,sana yetecek kadar aþým var
Ata vurulan gem gibidir,kalbe giren sevda
Yürür þarabýn sersemliðinden gördüðün bedbaht
Ormanýn ördüðü dev dað,kurda kuþa sevda
Ben peþinden geleceðim kuþkusuzuz,hele bi sen dal
Sevmek bir lüks deðildir ki haz duyalým
Bak biz burada biz olmuþtuk izin ver az duralým
Arzularým küllerinden tutuþacak biz yanacaðýz
Bizi söndürmeye yetecek mi yer altýnýn saf sularý ?
Ölü gibiyken yürüyebilmek her haliyle gariptir
Cam þiþeler yokluðunun sahilinde birikti
Biriktim,boþalacak kap kacak yok etrafta
Benim için aya ayak basmak gibiydin,iliktin bir ilktin
Baþýma gelen bak,baþkasýylasýn
Elimi býrakman mühim deðil de bi baþkasý nasýl ?
Aþka sýr yasým,mutluluðuna gýrlasýn
Yokluðun var olan herþeyi sil baþtan hatýrlatýr
Hafýzam sýfýr,sen anne sütüsün
Bozuluyor zaman geçtikçe yüzümün ütüsü
Kýrýþan alnýmýn isyaný dilden düþenlerdir
Kurtuluþ yok,ölüm senden sen ölümden kötüsün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Orhan Gül (CANFEZA) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.