Üsküdar Toptaşı Cezaevi

Tarih bereketinin kalburunda
Antik asýrlarýn çamurunda kazýnarak
Duvarlarý hüzünle maviye, maziye saçýlarak
Islak bakýþlarý anýlarda yazýlarak
Duvarlarý hicran yutan, avlularý ayak tutan
Üsküdar Toptaþý Cezaevi

Adi suçlular
Kim bilir hangi günaha kadeh kaldýrdýlar
Nefislerini anlýk suya daldýrdýlar
Bedenleri çürüdü, þimdi ise toprak olup kurudu

Ya adil suçlular
Kim bilir hangi davanýn yumaðýný ördüler
Beyinleri mahkûm oldu, fikirleri prangaya vuruldu
Þairler, yazarlar, akademisyenler, siyasetçiler…
Bedenleri kurudu, þimdi ise eserlerde geleceðe kuruldu

Karanlýk dudaklý zindanýna bakýþlarýný baðladýlar
Yýllarýn darbesinde ruhlarýný kapattýlar
Devrilen yýllara çarpý çektiler
Gözlerinde ýsýrdýklarý pencereden umut ektiler

Cezaevinin avlusundan üflenen sigara dumaný
Sürur günlerin þafaðýna itilen sisi
Mahkûm günlerin dumanýnda yükseldi
Üzerinde kalan þu karabulutlarýn izi

Bir zamanlar acý nefesinden cinneti kopmuþtu
Hicran elindeki ruhlara yýlgýnlýðý çökmüþtü
Gözlerinde yaþ, duvarlarýnda yas hâkimdi demir ensesinde
Üzerine dökülen þu yaðmur
Mahkûm günlerinden çekilen yürek sesi





Sosyal Medyada Paylaşın: