İstanbul' da Kimsesiz
Bir ýlýk sonbaharýn yalnýzlýðýnda
Semayý karabulutlarýn ördüðü saatlerin diliminde
Akþamýn soðuk deminde, Kadýköy sahilinin dizinde
Yüreðimi saran kor alevlerin dibinde
Yalnýzlýðýn sarsýcý kollarýnda
Gözlerimde ki nemler bedenimi titreterek
Gönlümdeki yaslar ruhumu kemirerek
Kalbime dolan hicranla ezilerek
Akþamýn soðuk deminde
Fýrtýnalarýn savurucu elinde
Ufuklarýn çizgisine doðru ayaklarýmý sürüyorum
Gecenin ýssýzlýðýnda karanlýðý yýrtan adýmlarýnda
Karanlýðýn anlýk soluðunda gözlerimdeki dolunay
Sahillerin bedenimi alýp sürükleyen boyunda,
Karabulutlar baþýmda taç
Dalgalarýn kayalýklarý döven hýrçýn seslerin çýðlýðýnda
Yürüyorum karanlýðýn gizlediði ufuklara doðru
Dilimde dökülen heceler nakýþ, yaratana yakarýþ
Kalbime saplanan hançer feryat oluyor
Ruhuma vurulan tokmak çýðlýk oluyor
Ýdrakime yýðýlan seller sýzý oluyor
Zihnimde ki iðne, fikrimdeki yara
Eðik bedenime aðýrlýk oluyor
Ýstanbul gecesinde bulanýklarla islenmiþ ruhum
Ýstanbul gecesinde buhranlarla seslenmiþ kafam
Gecenin ýssýzlýðýnda, hüzünlerin ýslýðýnda
Kafamýn odasýný sarsan uðultu yüklü
Çilekeþ kimsesizlerin yorganý olan karanlýk
Üzerlerinde yüklü kasvet, ümitlere olan ahdet
Sisli ufuklarýn aydýnlýðýna uzanan eller
Yýkýk bir hülya gibi sönük ve donuk
Hicranýn kollarýnda, hüzünlerin alevinde
Ayak izime dolanan bir kedi yalnýzlýðýma sokulan
Karanlýðý inleten kedinin mýrýltýsý gözlerimde yaðmurlu
Yürüyorum karanlýðýn meçhullerine doðru
Ruhumu kaplayan kara perdelerin baðrýnda
Gönlümü dolduran sislerin altýnda
Kedinin mýrýltýsý ve dalgalarýn tokadý
Kulaklarýmý iðneleyen.
Yürüyorum karanlýðýn gizlediði ufuklara doðru
Ey Ýstanbul..! Hep yaþanýlmaz hüzünlerin ile
Sende mutluluk ver hazanlarýnda
Hayallerimin aynasýnda sen, gözlerimin boðuntusunda sen
Ýn cin uykuya dalýnca
Gecenin boðucu uðultusunda diþlerde gýcýrtý
Ýki yanýmda kanatlanan evlerin ateþi dinmiþ
Evsizliðin evinde kör pencerelere gözleri yapýþtýrarak
Yalnýzlýðýn rýhtýmýnda hülyalar la süzülerek
Düþlerin tebessümünde lekeli tablolara kapýlarak
Kimsesizliðin sessizliðinde, kimseleri bekler gibi
Yalnýz ve yýkýk
Özkan Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.