İÇİMİZDEKİ DOMUZLAR

Hepten maval ehlî mi, kalmadý mý bir âkil?
Ýdrak edin tiradý boþa deðil bu gayda!
Kasvetiyle kapladý baþtan ayaða sakil!
Domuzluk içimizde; tenim temiz ne fayda.

Hangi mikrop sebepse: akýlda aklî yangý!
Düþlerimi piç eder; heyûlâ, karabasan!
Hep karþýma çýkýyor yetiþir kýsýr döngü!
Kýr melânet tâcýný; tahta otur ey insan!

Tedavî için teþhis, sonra görevi tahsis;
Derdin, derdine çare; kâmiller çýkar elbet.
Kararlý ol yeter ki sonra kapanýr bahis
Kanýmdaki þu illet sürmez ya ilelebet.

Göçük altýnda kalan, insanlýðýn enkâzý:
Sesime ses verin de; bileyim arzý tarzý
Ehil elden çatalým son kez olsun îkâzý
Vicdânlara dikelim; anýtsal haklý farzý!

Erdemoðlu! Erdemlik, var diyorsan künyende;
Her dem öze doðru kal; selâmete söksün tan.
Ahlâk, böyle gönenir, köke sadýk bünyende;
Soysal bünye kurtulur; erince, erer vatan
Kaygýlardan arýnýp sevince girer vatan.


03.11.2009 13:52 – 19:55

Salih ERDEM / DENÝZLÝ


Sosyal Medyada Paylaşın: