GÖNLÜMLE SOHBET
Dünyevîne girmeden aþktan emin olmalý;
Yârde eðreti deðil; mahþere dek kalmalý…
Bil ki ben seni bildim yak sevdâ potasýný
Deme sakýn; “Meylimi, biçmesem mi günâha!”
Sýrf bu cihetle harca, al ömrün rotasýný
Deme sakýn; “Uzaða, uçmasam mý acaba!”
Çýtlatmazsan bilemem nihaî aþk düþünü;
Sonra piþman olmak var sen seç kendi eþini
Ömrüm vâkî oldukça kovalarým peþini
Deme sakýn; “Zorunu, seçmesem mi acaba!”
Can arzuna âmâde al dileðince çal çýrp
Gýk derse bu bahiste taþlardan taþlara çarp
Deðil mi ki topraktan öksüz diyârlara serp
Deme sakýn; “Üstünden, geçmesem mi acaba!”
Yol olurum cinnete aklýmý kayba satýp!
“Sýrra dal!” de dalarým mantýðý borca takýp!
Her hasmýný boðarým çepeçevre kuþatýp!
Deme sakýn; “Suyundan, içmesem mi acaba!”
Meyline boyun eðdim ki meramým apaçýk
Duyguna güvencim tam varsay ayarý kaçýk
Aþkta kalbî deðilsen toparlarým az buçuk
Deme sakýn; “Ýçimi, açmasam mý acaba!”
Söyle gönül ne dersin boþuna mý bu çaba!
Hayâlîne mum oldum üstüne de dert caba
Etraflýca düþünüp kendini çek hesaba!
Deme sakýn; “Gerçeði, saçmasam mý acaba!”
Salih ERDEM / AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.