Ölümüne korkuyordum ben soðuklardan Okuluma giderken Evime dönerken Köhne sokaklarýn duvarlarýna resimler çizerken hatta
Herkesin cehennemi korkularýymýþ anladým Ölmeden henüz,ortak olmuþ bizi insan eden düþlerimize Göðsümde bir ip cambazýnýn endiþesi Düþüm sonsuz bir it uykusu
Ezber ettim ben evvelden daha Nasýl güzel koktuðunuzu
Kuytularda ben vardým Hatimlerde ben Derin bir iç çekiþti renkli mezarlarýnýz Oralarda bendim üzerinde sallandýðýnýz taþ
TAÞ; Baþýný bir kez yasla kör karanlýklarda taþ iþte,yok baþka adý
Dargýn bir adamý Eyyüp kadar toprak Ürkünç bir hayal kadar böyle karanlýk görmemiþtim hiç Üstelik bu çetin kar aydýnlýðýnda
Ölümüne korkuyordum ben soðuklardan,iyi bilirsin Al ýsýt ellerini derdin kasýklarýmda
Ayrýlýk iþte neylersin
ELLERÝM ÞÝMDÝ,KENDÝ KASIKLARIMDA
SARP ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
sarpözdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.