HASRETLİK
Gördüðümden beridir damarýmda akýyor.
Dönüp, dönüp ardýmdan yollarýma bakýyor.
Biriktirip sözünü suratýma çakýyor.
Bir selâm kusurumu hep baþýma kakýyor.
Aðzýnda kuþ yuvasý, bülbül olup þakýyor.
Her gün bir baþka gülü, saçlarýna takýyor.
Kalbinde kor ateþi, ciðerimi yakýyor.
Gözünde bir iblis var, ta canýma okuyor.
Aklýndaki oyunu, tezgahýnda dokuyor.
Karþýlýk verince de fokur fokur fokuyor.
Yaklaþtýkça yanýna misler gibi kokuyor.
Lafýný dolandýrýp bir yerimden sokuyor.
Cilvelenme bu kadar, insan baldan býkýyor.
Ne kadar gizlesen de gün yüzüne çýkýyor.
Oldu temcit pilavý, ben yedikçe sýkýyor.
Suskunum, acý sözüm boðazýmý týkýyor.
Sitemlerin sevdama karabiber ekiyor.
Gönlüm seni dünkünden daha fazla çekiyor.
Kime atarsan at, taþýn bana sekiyor.
Kurtulan gözlerini, dönüp bana dikiyor
Ýçime sensizliðim katmer, katmer çöküyor.
Saklýyorum herkesten gözlerim kan döküyor.
Çöreklenmiþ birisi ciðerimi söküyor.
Uzun oldu hasretlik, bedenimi büküyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.