Uçun Kuşlar
insandýr suda akan yaprakta yeþil gülde kýrmýzý
zorlu bir dal gibi eðleniriz de fýrtýnalarla
ince bir sýzý birdenbire kýrar kollarýmýzý
ve bir akþam kuþlar gibi elimizden uçup giden mutluluk
bir sabah ebemkuþaklarýnýn altýndan dörtnala gelir
yaþayalým çocuklar
her þey bizimdir
bir giysi örtüsünde buldum ben bu yedi satýrý
bozkýrda yüzükoyun bir hitit kasabasý
yedi satýr yedi bülbül yavrusu
vurmuþlar anasýný da kalmýþ yavrusu
bir sürgün þair yazmýþ vaktin birinde
bir genç kýz iþlemiþ onu örtüye
yedi renk ipek iplik, yedi bülbül yavrusu
ak örtüde yedi satýr, gökkuþaðý iðrisi
bu yalnýzlýk bu sürgün, insan olmak acýsý
aldým yedi yavrucuðu koydum buraya
yaþýyor mu bilmiyorum o sürgün þair
yaþýyorsa bilsin diye o sürgün þair
bir gün çýkýp gelsin diye o sürgün þair
‘uçun kuþlar’
‘uçun kuþlar’
koydum adýný
bir giysi örtüsünde yedi bülbül yavrusu
yedi satýr, yedi renk, gökkuþaðý iðrisi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Korkmazgil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.