Vatan Destanı

O kadar dolu ki topraðýn þanla,
Bir deðil, sanki bin vatan gibisin.
Yüce daðlarýna çöken dumanla
Göklerde yazýlý destan gibisin.

Hep böyle bulutlar içinde baþýn,
Hilâli kucaklar her vatandaþýn.
Geçse de asýrlar, tazedir yaþýn,
O kadar leventsin, fidan gibisin.

Çiçeksin, bayýlýr kuþlar kokundan,
Her dalýn bir yay ki zümrüt okundan
Müjdeler fýsýldar Ergenekon’dan:
Bu sese gönülden hayran gibisin.

Ey bütün cihana bedel Türkeli,
Açtýðýn cenklerin yoktur evveli.
Tarih bir nehir ki coþkundur seli.
Sen ona nisbetle, umman gibisin.

Bir yandan hep böyle taþtýn, köpürdün,
Bir yandan cefalý bir ömür sürdün,
Fakat ne derece ezildinse dün.
Þimdi gene tunçtan kalkan gibisin.

Bir insan nihayet kemikle ettir,
Bu et, bu kemiðe can hürriyettir.
En büyük hürriyet Cumhuriyettir,
Demek þimdi sen bir cihan gibisin.

Ey ana topraðý, ey Anadolu,
Açýldý önünde terakki yolu.
Hamdolsun her yanýn bereket dolu,
Cennette bir yeþil meydan gibisin.

Yeni bir ay ördün al bayraðýna,
Girdin en sonunda irfan baðýna,
Medeni hayatýn nur ýrmaðýna
Ezelden susamýþ ceylan gibisin.

Sosyal Medyada Paylaşın: