Marmara Geceleri
Solgun parýltýlarla Marmara’ya dair
Serpildiði geceler, sularýn billûr
Müsikîsi daðýlýr tenhâ sâhile.
Hýçkýrýklar duyulur uzaktan bile.
Vücüduna beyaz bir maþlah bürülü,
Elinde bir sararmýþ menekþe gülü,
Gezer çamlar altýnda hasta bir kadýn;
Baþ örtüsü, göðsünde bir tül kanadýn
Bir damla ay süzülür kirpiklerine.
Haber sorar yavru bir bülbül eþinden,
Bir ud sesi yükselir bir þehniþinden:
Sonra bütün yalýlar rüyâya dalar.
Açýklarda beliren sessiz adalar.
Hizasýný geçerek biraz ilerde
Ziyâlarla öpüþen yelkenlilerde
Bu rüyânýn firâri, çýlgýn kuþlarý!
Ziyâlarýn sularla der-âguþlarý
Uzayarak bîr müddet geçer aradan.
En nihayet çekilirdi ay Marmara’dan:
Eser karþý ufuktan hafif bir meltem;
Bahçelerde çekerken güvercinler dem,
Tekrar eder sahilin þâir sularý
Billûr müsikisiyle bu hû hûlarý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halit Fahri Ozansoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.