NEREDE SERVETİN
Gözleri yüksekte önünü görmüyor
Bir þeyler söyleyecek dili dönmüyor
Saltanat denizinde atarken kulaç
Geriye dönüp baktým senden benden aç
Zanneder kendini hükümdar padiþah
Düþünmez ki her gün alýr binlerce ah
Sanýrsýn ki o bir kaç köyün aðasý
Anlarsýn ki o tam bir hýyar aðasý
Mala mülke aldanýp basar narayý
Merhem olup ta sarmaz bir tek yarayý
O saltanat gemisi vurunca dibe
Her þeyi edeceksin bir anda hibe
Yoksulun evinde düþmandýr karýsý
O hamama kurmuþ cariye sofrasý
O saltanat bitti mi acýdýr sonu
Keriz aklý erip düþünmez onu
Araba son model havalar yüz yirmi
Silaha ne gerek her sözü bin mermi
Görünce zannedersin gerçek bir baba
Tanýdýkça görürsün her yaný veba
Düþünmez sonunda ne olur bu halim
Boþ ver diyor tutuyor ayaðým elim
Bilmiyor ki her þeyin bir sonu vardýr
Ektiðin mahþerde sana tek kalandýr
Gözlerinde gözlüðü havalar doksan
Bakarsýn kapýsýnda domuzu noksan
Onun hiç göremediði bir tek þey var
Onun etrafýnda sahte mutlululklar
Ayhan derki aç kaldým vurmadým dibe
Yine benden düþküne eyledim hibe
Nerede malýn mülkün nerde servetin
Var mý yerin yurdun hani memleketin
AYHAN OKUMUÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.