KİMSİN SEN
Ben boþa arþýnlamadým izmit sokaklarýný sabahlara kadar
Boþa aðlamadým parklarda gözlerimin yaþý kuruyana kadar
Attýðým her adýmda sen verdiðim her nefeste sen varsýn
Sen bir ateþ sen bir volkan yüreðimde alev alev yanarsýn
Ben sensizliðine yanarken zifiri karanlýk gecelerin
Kimbilir kaçýncý uykuya daldý o deniz mavisi gözlerin
Þu sahilin dili olsada konuþsa banklarýn taþlarýn delice
esen rüzgarýn dili olsada anlatabilse seni nasýl sevdiðimi
Ama sen þu an benden çok çok uzaklardasýn
Belki el koynunda huzurlu belkide isyanlardasýn
Ama bildiðim bir þey varki sen artýk benim deðil elinsin
Sen benim tek arzum özlemim sen benim hiç bitmeyen hasretimsin
Her an durmadan kanar yüreðimdeki bu dermansýz yara
Alýþamadým yokluðuna sensizliðe alýþamadým ben ayrýlýklara
Deli gönlüm ne sensizliðe alýþabildi nede ayrýlýk istiyor
Adýný hece hece nakýþ nakýþ her an yüreðime iþliyor
Gündüzüm bitmeyen zulüm gecelerim kabus oldu sensiz
Yüreðim yanýyor içimde fýrtýnalar kopar ama sessiz
Nesin sen kimsin sen beni kendine delicesine baðlayan
Çýlgýn yüreðime binlerce hançer vurup dönüp ardýna
bile bakmayan
Senmisin kaderimi talihimi bu kara yazýmý alnýma yazan
Senmisin daha ben ölmeden kara topraklarda mezarým kazan
Ama ben sensizliðe alýþtým senin için bütün acýlarý çekerim
Zannetmeki mahþer günü sana olan hakkýmý helal ederim
AYHAN OKUMUÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.