MUTSUZ SON
Bu yürek neleri kaldýrmadýki
Elbette bu acýyýda kaldýrýrdým
Bunlarada göðüs gerer ayakta kalýrdým
Ah be sevgilim yaþayacaðým en büyük acýyý sen sanýrdým.
Ama daha büyük acýlarda varmýþ
Ananýn, babanýn yürek acýsý,
Kardeþinin çaresizliði varmýþ,
Tüm yükün senin üstünde olduðunu hissetmek varmýþ.
engel olamayacaðýn hadiselerle baþlarmýþsýn her yeni güne …
Söyleyceðin o kadar çok þey varken susarmýþsýn acýlara.
Derdine hiçbir þey çare olmazmýþ…
‘’Büyüdükçe dertlerin büyür ‘’ derler ya,
Yalan be sevgili
17 yaþýnda susturdular yüreðimi,
En hoyrat halimden, o pembe düþlerimin arasýnda çaresiz düþtüm,
Hayatýn acý ama gerçek yüzüne…
Engel olamadým hiçbirine,
Hayaline sýðýndým hayalin bile kaçtý acýlarýmdan.
Öyle bir yola soktu ki hayat ,
Elim kolum baðlý kaldý.
17 yaþýnda söndü tüm ýþýklarým,
Tüm papatyalarým soldu,
Gülüþlerim terk etti beni…
Sýrtým býcak izleri ile doldu taþtý.
Sana kýzardým ben,
Oysa sen söz vermemiþtin ki hayatýmýn her anýnda yanýmda olacaðýna…
Kanýmdan, canýmdan olan insanlar terk eylemiþ beni sen terk eylemiþsin çok mu sevgili…
Bu yürek her þeye dayanýr dedim demesine ama
Bazen yüreðim öyle depremler altýnda kalýyor ki,
Býrak diyorum, býrak gitsin inceldiði yerden kopsun…
Olmuyor ne kopmasýna izin verebiliyorum ne de bu acýyla yaþayabiliyorum..
Ölmek istiyorum, sonsuza kadar susmak istiyorum, çaresiz gözlerden, mutlu olduðunu sanan o kalpten sonsuza kadar kurtulmak istiyorum.
Bunu bile yapamýyorum.
Kimse bilmez derdimi bilemezler
Kendilerine göre asarlar biçerler
Yaþýtlarýma özeniyorum bazen onlar hala o pembe düþlerin içindeler ..
Ben ise çýplak yüreðimle camlarýn üstünde yürüyorum.
Bir kelebek olmak istiyorum bazen. Herþeyine hayran olduðum kelebekler gibi olmak istiyorum…
Belki bir gün sonra öleceðim ama hayatým temiz ve saf kalacak…
Sana isyan ederdim ben hep yalana gerek yok yeri gelir lanet okurdum.
‘’Ben yaþayacaðým en büyük acýyý yaþadým. Bundan daha büyük acý olamaz’’ derdim.
Sonrasý belli zaten hiçbir zaman içinden çýkamayacaðým bir acýnýn içine düþtüm .
Hiçbir elin silmeye cesaret edemeyeceði kadar gözyaþlarýmda boðuldum.
Daha yeni yürümeyi öðrenmiþ, baþka bedenlere tutunarak yürürken arkama bakmadan koþmayý öðrendim ben ..
Her günün baþýnda diðer günü düþündüm.. ‘’ Acaba ne olacak? ‘’
Yaþým 17… sen hiç yüreðime bakmayý denedin mi sevgili…
Sen her yeni güne baþka yataklarda göz açarken, ben her yeni güne ecel terleriyle göz açtým…
Sen þimdi yataðýna ter dökerken ben gözyaþýmý döküyorum..
Ve bu sefer senin için deðil…
Anamýn, babamýn yürek acýsýna,
Kardeþimin çaresizliðine aðlýyorum…
Bunu söylerken hiç piþmanlýk duymuyorum. Ýnan seni ve bana yaþattýðýn o pembe acýlarý özlüyorum.
Her masal bir gün biter . Benim masalým biraz daha erken bittti.
Her masal mutlu sonla biter. Benim masalým MUTSUZ SON’la bitti….
CANSU AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.