BİR BAŞKA GERÇEK

-Yalandan akýtýlan timsah gözyaþlarýna lanet olsun-
(Vurulan çocuklarýmýzýn mekaný Tanrýnýn yaný olsun,,
anama yazdýðým bu þiir onlarýnda analarýnýn þiir i olsun...)


Sevda üstüne ne söylenmiþse
Matem adýna ne yazýlmýþsa
Hepsini bir çýrpýda yalanlamak
Ve sadece-Sadece-
Baykuþlarýn yasýna
Yunuslarýn göz yaþlarýna
Sýðýnmak istiyorum
Ve bozkýrlý bir ananýn
Bozkýrlý vefasýnda
Ölümsüz sevdalar yaþamak
O nu sevmek o na inanmak
Ve sadece o nun yolunda
‘’Mavzere kurþun olmak’’
Ve ölmek istiyorum –Ve ölmek-
Sýmsýcak kucaðýnda

01.08.1985 Hakkari

Bu daðlarda
Sadece bir gerçek var anacýðým
Elimdeki silahta
Geceyi ürküten seslerde
Ve þu bildik sabah ayazlarýnda
Yollarda ýrmaklarda
Tek bir bulutun uðramadýðý göklerde
Bir tek gerçek var
-Hasret-

Beni bir tek þey korkuttu þimdiye kadar
Çocukken senden dinlediðim
Cinli perili masallar
Ben
Bir tek þey özledim þimdiye kadar
Farkýna sonradan vardýðým
Bir hasret
-Ana kucaðý-

Öyle yürekten
Öyle candan çaðýrýrdýn ki beni
Ta gece yarýlarý
-Uykuyla uyanýklýk arasý-
Duyardým ‘’Gel oðul’’ deyiþini

O demler
Ben özge sevdalara tutsaktým
Gül dudaklý bir yar
Bölerdi uykularýmý
Gülerdi
‘’gel’’ derdi
Kaçardý

Uçsuz bucaksýz çöllerde
Bir damla suya hasret
Bir parça vefadan uzak
Dizde derman kalmayýncaya kadar
Yürümüþüm meðer

Sonra sesini duyup
-Yolunu þaþýrmýþ gemiler misali-
Sana yöneldim
Ambarý su alan
Serenleri kýrýk bu gemi
Kayalýklarýna bindirmeden hayatýn
Sana ulaþabilirse eðer
Onun bütün hayýrsýzlýðýný unutup
‘’Oðul can oðul’’ diye sar onu kollarýnla
Aðlarsa
O soylu yemeninle sil göz yaþlarýný
‘’Koskoca adam olmuþ’’falan yalan
Sen mavi bir masal daha anlat
‘’Vaktiyle bir çoban varmýþ’’ diye baþlayan

Uyuyup kalýrsam masal bitmeden
Yaþanmamýþ çocukluðuma say
Ve bir öpücük kondur yanaklarýma
Sonra
Sýký sýký ört üstümü anacýðým

Bir daha uyanamasam bile
Sen sabah ezanýnda kalk
Uzat ellerini semaya
Kavuþturana þükret

Sakýn aðlama anacýðým
Matemden söz etme sakýn
Bir roman bir þiir bitiþi gibi
Ezik türküler eþliðinde
Son sayfasý kapanýrken ömrümün
Sende vefa
Sende sevinç
Sende huzur olmalý

Ki
Ancak o zaman
Sonu gelir çöllerin
O zaman yeþerir bahçemdeki güllerin

07.08.1985 Hakkari

Sosyal Medyada Paylaşın: