Sanki bunca dert tasa azmýþ gibi bana Birde sen çýktýn,durup dururken karþýma Zaten söz geçiremezken þu yarým aklýma Hiç baþka iþim gücüm kalmamýþ gibi sanki Birde senimi düþüneceðim ben þimdi
Bunca sevilecek varken koca alemde Ne vardýda böyle giriverdin kalbime Ben zaten feleðin sillesini yemiþim Çökmüþüm bitmiþim,kendime küsmüþüm Ne vardý sanki böyle esir alacak gözlerimi Birde senimi düþüneceðim ben þimdi
Oysa çoktan unutmuþtum ben aþký sevdayý Öylesine yaþýyordum kendi halimde dünyamý Niye çalýverdin ansýzýn gecelerden düþlerimi Þartmýydý karýþtýrman böyle aklýmý fikrimi Zaten güç bela zor idare ederken kendimi Yetmezmiþ gibi birde senimi düþüneceðim þimdi,
Sosyal Medyada Paylaşın:
ABDURRAHMAN GÜNGÖR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.