AB
MELAHAT
MELAHAT
Ancak geçinirken yarým aklýmla kýt kanaat
Çýktýn karþýma,ne kol býraktýn bende ne kanat
Geçti günlerim hep adýný,seni anarak
Garip gönlümü çýra gibi yaktýn be MELAHAT
Öylesine yaþýyordum küçücük dünyamda ben
Ne aþktan anlýyordum nede kahreden hasretten
Bir gün giriverdin dünyama haberim yokken
Tüm duygularýmý bedavaya sattýn be MELAHAT
Sana tutuldum kendi dünyamý hepten unuttum
Benim için bir alýþkanlýk,tiryakilik oldun
Tam sana baðlanmýþken tüm özlemlerim umudum
Sýrtýný dönüp aþkýmý çöpe attýn be MELAHAT
Yaranamadým her ne yapsamda asla sana
Ne duygularýma deðer verdin nede bana
Tam sahip çýkacaðýný sanýrken þu aþkýma
Sýcacýk hislerime soðuk sular kattýn be MELAHAT
Ben senin için aðladým,sense bana güldün
Ben sana hep umut oldum sense bana hüzün
Kahkahalarla gülerken gün boyu o yüzün
Benimle alay edip,beni hep aðlattýn be MELAHAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
ABDURRAHMAN GÜNGÖR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.