yorgundu kanatlar güneþ sarýsýna benzemek istiyormuþçasýna kaba saba gülüþüm zamana sarýlmayý býrakýnca dinginleþti gözaltlarým sensiz olmazdý biliyordum...
býrakýp her þeyi birbirinizi kullanýr oldunuz sanki buz tutmuþ caddelerin iç sýzýsý ilgilendirmedi sizi yangýnsýzlýktý kaçtýnýz sokaðýn berrak içtenliðinden güvercin soluðuyla geçtim aranýzdan...
ilk harf olmak anlamsýzdýr ilk rakamý sonsuzluðun sýradan bir günün sakin yoluydum beni görmeden geçsen de olurdu üzerimden umuda ulaþmak kadar yarýnýn yükünü taþýmak da insancadýr ve beklemek direnç üretmektir yeni bekleyiþlere...
özleme tutun hasrete sarýl öðren kavuþmayý...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.