Yalnızlık tur bindirir bir çok kez.

i

iyi niyetli bir kelime gibi duramaz insan her cümlenin içinde,
iki saç telinin benzerliði,
iki farklý fikri bir araya getirmez..
çatýþmanýn, uykusu hafiftir
allah aþkýna tanrým !
bu adem’e bir gönderme mi ?

ii


bir þarjör düþünceyi, beynime sýkmaktan geliyorum.
sadece aðaçlar ayakta dinlesin beni ..
ilk okul terk çocukluðumun öðretisidir ; yapraklardan önce sararýr insan,
düþerse eðer – bu bir intihar eylemidir.
tanrýnýn, yer yüzünü düþünürken -ortaya attýðý ilk fikirdi bu.

iii

bakmanýn derin bir anlamý var,
bir çift gözün kekelemesi, çocukluktan gelir.
esirgeme kurumuna baðýþlanýr -hiç konuþulamayan.
gözlerini çok uzaða dikmek, kaybolma sebebidir.

eskimiyor hiç bir insan, fotoðraflarda
bu yüzden, kimse güzel çýktýðýný düþünmesin
giden- gittiði ile kalmýyor,
babaya selam götürmeyen tüm uçaklarýn boynu devrilsin.

iv

insan eli arasýnda, geçmiþ birikimi
ah zaman,
saatten hiç haberleri yok akreplerin..
saçlarýmýzda, tereddüt kýrýðý,
yol mesafesi uzun yorgun bir kuþ gibidir, sesimiz.
bak iþte bunun adý ; canlý perfonmans !


v

bir þiir yazar çocuk,
sonra bir çok.
yalnýzlýklar kalabalýklaþýr
büyüdüðünde, adam gibi aðlar.

vi

atýlan her adým,
hatýrlamaktan gelir.


---

Ýsmet BAYGIN
Sosyal Medyada Paylaşın: