BAHARI YAŞAMAK ZEMHERİDE
Zaman ,yýllar kadar uzun.
Geçmiþin gölgesinde hüzün...
Sense güneþin doðduðu,
Karanlýðýn bittiði yerdesin.
Baharý yaþarken sen yâr...
Artýk ne tipi var,nede kar.
Soðuksa,kimliðini kaybeden yar.
Bazen saðanak,bazende aptal ýslatan yaðar üstüne.
Düþen her damla,bir melodidir kulaklarýnda.
Divane gönlün,coþsada umutlarla
Karanlýðýný kaybeden gece,
Kýþtan kopmuþ rengini arar.
Bir siyah,bir beyaz olsada sevdalar
Renkerini saklayan gökkuþaðý ,
Uzanabilse elleri..
Demet yapýp,gýptayla bakan sevgiliye sunar.
Ýþte...
Aynalar aldatsada sevgide,
Baharý yaþamak zemheride,
Belki bir zikir...
Belkide içinde aþk olan güfte...AÞÝYAN 052(Eda Tüter)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.