Penceremden süzülüyor gece Turuncu ay uzaklardan, okþuyor bedenimi
-Kadýn-
Yakýnýma gel kutsal göz Nasýl bildin üþüdüðümü
-Ay-
Karanlýkta gölgeni gördüm de geldim Parlaklýðý içinde gizli, bedenini seyrettim Uyurken Düþüncelerinde Uzak ve yitik Yakan ve titreten Sessiz ve çýðlýk Yalnýzlýðýný duydum Dudaklarýn kelimelere kilitli Yüreðin aþka Kalemin de olmasa.. Her nefeste aðlýyorsun Soluksuz kalmýþ sabahlara Uzaktan seyrettim seni defalarca Kendime benzettim de geldim
-Kadýn-
Ah! sen Kutsal göz Turuncu ýþýk Güzelim, caným benim Ulaþtýn madem yalnýzlýðýma Söyle þimdi Bezginliðimin þahidi Söyle bana Ne yapmalý?
-Ay-
Güneþi kýskanýrdým ben Güneþle iliþkim varmýþ Kendimden habersizmiþim O kadar yaþlý iken ben Bunu yeni öðrendim Ve þimdi Mavi kadýn Dokunuyorum sana Tüm yaradýlanlar adýna Bu sabah ve her sabah Güneþ olduðunu unutma!! ..............................................................
Körfezin dost esintisiyle elele Turuncu tülünü örttü üzerime
Kutsal göz Gül!! Dedi bana
Güldüm..
22.6.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.