Anka Kuşu
son mýsrasýný geceyarýsý çýtýrtýsýnda düþünen þair
gibi þakaðýmda gizil bir sessizlik
fokurdayan bir kuyunun içinde
dizleri tutmayan bir sürü kadýn bir öpüþme anýný düþlerken
kýrmýzýyý saklama rejiminde
kuyunun nemi isyan olmuþ
kana karýþan maðma kaskatý yapmýþ bedenleri
ve
çýkmaz bir sokakta kalakalmýþ Tanrý
yüzlerce yalnýzlýk
söylemediðim seslere dökmeye geliyor kendini
göðün aðusundan sýyrýlýp
gözlerime doluyor gece
kayboluyor þehir
buradayým
can eritici ateþin devriyeleri
deþin sükutumu
sýtmalý bir anlatýmla içsesimin
týpkýsýnýn aynýsýný yazarým dizelere
eþlik eder bana ruhumun derviþi
döne döne huuular okur elimde canlanýr ölü
çýðýrtkan düþlerimi çýkarýrým kovuðundan
zýrhlarýný açarým sýrlarýn
bu anlarda çýrýlçýplak kalmak ürkütmez ki
zehirli zakkumlarýn uðultulu tarlasýnda
korkunun ve güvensizliðin baþlangýcýna yürüsün kalemim
ýslýk çalmayý öðrendim
önümden kývýrtarak geçiyor gençliðim
buzdan bir yokluktayken ben
ýþýðý ne parlakmýþ hey
kendimden ne çok þey çýkarýp azalmýþým
varolmanýn defterinde
dünya gibi yok mu ediyorum kendimi
hayat
en hülyalý aldanýþ
yeniden yeniden yeniden aldanmam için
içimdeki benden öte kýza fýsýldýyor gök
Smyrna güneþi hep sarýlacak sana KORKMA
böyle buyurdu Zeus
omurgamda ne güzel aðlýyor ney
bu anýn adý kaybolmuþluk mu
hayýr
bunun adý
dirilmenin aslý
kül oluþu çok seviyorum
ah biraz daha, biraz daha öleyim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.