SAKLAMA GEL...!

Ey....! Baktýðýnda beni idama mahkum eden,
Ýçimin en iç yanýnda beni zincirlere vuran,
Gönlümün denizlerinde fýrtýnalar kopartan,
Ve beni,
Bir anda yerle yeksan eden...
Ey...! gönlüme düþen su damlasý,
Ruhum/un ayna/sý,
Güneþim,
Gözümün aðrýsý,
Uðruna ömrümü baðlayýp,
Geliþine adaklar adadýðým,
Adýnýn anlamýyla aþkýnla yandýðým,
Bende hazan mevsimi,
Dökülüyor bak kurudu yapraklarým...
Saklama kendini...
Düþ yollara gel...
Saklama kendini...
Tut ellerimi gel...
Saklama kendini...
Gel...


F.H.K
24/11/2011
Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: