Bütün olumsuzluklara raðmen hep umutluydum
yoruyor artýk beni hýzla yitip giden yaþanamayanlar
günden güne unutuyorum
gülmeyi.
Apansýz bir rüzgarda açamýyorum kollarýmý
yaðmuru sevmiyorum eskisi gibi,
çok sonra farkettim
aldýðým nefes zehirliyor beni
tükeniyorum
Sercan Ateþ
02.02.2012
17.19
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.