beklemelerde gözbebeklerim gelmeyeni
hüzün rüzgarlý saçlarýmý savuran
bir hüzzam parça dudaklarýmý kitleyen
senli anýlar gülümsemede hapis kalan
hüzün denizinin derinliklerinde yok olan
þarkýlardaki uzun ince yol
hiç olmadý benim yolum
benim yolum hep dikenlerle bezenmiþ
her adýmým yüreðimi kanatýyor
senden kurtuluþa yol alýrken duraksýz ruhum
olmayacak artýk dönüþü
ayaklarým geri geri gitse de
direnecek bedenim var gücüyle
nasýl olsa kaybetmeye alýþkýn
ihanetinin hançeri hala sýrtýmda