ben hep sevdim bu koca þehri hep sevdiði için belki de seni.. eyüp camini insana boðan sabahýný ney-kaval çalýp aðlayan aþýðýný þaþkýn gözlerle izleyen turistini cenazeyi gömen imamýný da ve sevmesini bilmeyen kadýnýný da ben hep sevdim bu koca þehri hep sevdiði için belki de seni.. sarayburnunda sana vuran güneþi minareye benzer kýzkulesini ve ay ýþýðýnda süzülen ateþini ve gözlerine benzediði için belki de ateþ böceklerini sevdim bu þehrin ben hep sevdim bu koca þehri hep sevdiði için belki de seni.. sahil boyu uzanan martý kýrýklarýný balýk diye süpürdüðü ekmekleri ve denizde susamýþ akrepleri bile sýrf senin kollarýna benzettiðimden sadaece senin ellerin gibiydiler ve ben bu yüzden izin verdim kollarýmdan kalbime akan zehre ben hep sevdim bu koca þehri içinde sen olsan da-olmasan da.. misket þehrimdeki rengarenk diziliþ ve sen milyon boncuðun arasýnda bir çocuk gözünde bazen usulca izleyen-bekleyen arzularla yaþardýn ben o ýzdýrabým tam ortasýnda sana sensiz oyunlar kurardým þiir yazmayý bilmezdim o zamanlar ilk gördüðüm kuma seni çizerdim seni ezberimden daha iyi bilirdim ben hep sevdim bu koca þehri hep sevdiði için belki de seni..
Sosyal Medyada Paylaşın:
islanbul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.